Geduld, vertrouwen en leren loslaten

Het sluiten van huwelijken, het schrijven van (levens-) verhalen daar ligt al heel lang mijn passie. Sinds kort bied ik ook mijn diensten als uitvaartspreker aan, een voor mij logische aanvulling op het vak van trouwambtenaar.

Al heel lang weet ik, dat ik niet meer thuis hoor bij mijn werkgever Belastingdienst in Hoorn. Eind november 2015 nam ik, in overleg met mijn gezinsleden, het besluit mijn baan daar op te zeggen. Een grote stap, waarbij zekerheden worden losgelaten, maar ook een stap die leidt naar het pad dat ik gevoelsmatig behoor te gaan.

Bij toeval kwam er begin dit jaar een regeling waarbij de medewerkers die ‘de dienst’ willen verlaten een stimuleringspremie meekrijgen. Het is voor mij nu wachten op de vaststellingsovereenkomst, waarmee mijn eindedienstverband wordt ingeluid. Voor mij kruipen de maanden voorbij en soms heb ik het onredelijke gevoel dat alles stil staat, terwijl ik zo graag vooruit wil.

In de zomer van 2014 stuurde ik een open sollicitatie voor de functie van trouwambtenaar naar de gemeente Purmerend. Ik kreeg keurig een bericht dat ze op dat moment niemand nodig hadden en dat zij mijn gegevens een half jaar in portefeuille hielden.
Op een zaterdag in september 2015 sloot ik een huwelijk in een tuin in Volendam. Na afloop kwam een tante van de bruid naar mij toe en complimenteerde mij met de wijze waarop ik de ceremonie vorm had gegeven. Zij was teammanager Burgerzaken bij de gemeente Purmerend en herinnerde zich mijn naam van een goed jaar daarvoor.

Begin december kwam er een uitnodiging via de mail naar aanleiding van mijn sollicitatie van lang geleden. Ze hadden mijn gegevens uiteindelijk toch bewaard. Eind januari had ik een ontspannen en vrijblijvend gesprek met de betreffende teammanager en een coördinator van Burgerzaken.
Begin maart volgde een gesprek met twee andere medewerkers van de gemeente Purmerend. Daarna ging alles in een sneltreinvaart en werd mijn benoeming een feit. Met ingang van 1 mei a.s. mag ik mij Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand in de gemeente Purmerend noemen.

Geduld en vertrouwen, dat zijn de woorden die de laatste maanden helemaal op mij van toepassing zijn. Ik ervaar deze fase in mijn leven als een periode van leren loslaten, waarin ik het universum, het lot, het toeval (noem het zoals je wil) hun werk laat doen.
Een vriendin zei deze week tegen mij:
‘Er wordt voor je gezorgd.’ Dat vind ik een mooie gedachte en wat mij betreft is hij nog waar ook.

Labels:, , ,